ถอดบทเรียนจากกระทะรั่ว
ผมเริ่มต้นการทำงานใหม่ในตำแหน่งหัวหน้างาน ปัญหาแรกที่เข้าไปจัดการคือเรื่องปากท้องของพนักงาน ผมจึงเริ่มต้นที่ห้องครัว โดยการเรียกแม่ครัวมาพูดคุย ก็ได้พบกับปัญหาจุกจิกหลากหลาย จึงต้องแก้ไขกันไป แต่เรื่องหนึ่งที่จะเอามาเล่าคือ “กระทะรั่ว” แม่ครัวบอก “ห้วหน้ากระทะมัน ฮั่ว” (ออกเสียงตามภาษาอีสาน) ก็เลยถามว่ากระทะเบอร์อะไรครับ แม่ครัวกลับไปที่ครัวแล้วโทรมาบอกว่าเบอร์ 45
ด้วยความรวดเร็วและคิดว่าเรื่องเล็กน้อย จึงบอกจัดซื้อให้เตรียมซื้อ ปรากฏว่า เบอร์ 45 ราคา 3,300 (อะไรก๊านนนนน) ลองหาข้อมูลใน lazada ดูก็ราคาประมาณนี้ รูปร่าง กลมๆ มีหู เหมือนกันทุกอย่าง ตอนแรกกะจะใช้เงินสดย่อยไปซื้อ แต่การเงินไม่อยู่ แต่ถึงอยู่คงไม่พอ เลยตัดสินใจหาเงินสดไปซื้อมาก่อน โดยฝากน้องที่รู้จักกันไปซื้อ แต่……..
กระทะเบอร์ 45 ไม่มี แต่เรื่องมันโอ้ละพ่อตรงที่ว่ากระทะเบอร์ที่มีตำสุดแค่เบอร์ 27 แต่ดันใหญ่กว่ากะทะต้นแบบที่รั่ว น้องที่ไปซื้อจึงต้องเช็คกลับมาทางผม สุดท้ายจึงได้แค่เบอร์ 24 ไป โชคดีที่น้องที่ไปซื้อไปดูตัวอย่างกระทะมาจึงซื้อได้ถูก ในราคาเพียง 660 บาทเท่านั้นเอง
บทเรียนที่ได้จากเรื่องนี้คือแม้เรื่องราวเล็กน้อยแต่การเป็นผู้นำควรมองปัญหาให้ลึก และมองวิธีการแก้ปัญหาให้ลึกเช่นเดียวกัน เพราะบางทีแค่กระทะรั่ว อาจทำให้คุณเสียเวลาแก้ปัญหานานกว่าที่คิด เรื่องเล็กๆก็ไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าเราคิดให้ดีซักนิดเราจะเข้าใจว่ากระทะดำๆตามรูปด้านบนนั้นคงไม่บอกเบอร์ และ แม่ครัวคงไม่ได้ใส่ใจจำเรื่องเบอร์กระทะ ควรจะปรับเปลี่ยนให้เอากระทะไปหาซื้อเสียมากกว่า …….
